Jan Rutkowski, profesor, zaliczany do grona najlepszych i najaktywniejszych polskich konserwatorów dzieł sztuki okresu międzywojennego. Ten wybitny artysta malarz, kopista, przyszedł na świat 10 maja 1881 r. w Miechowicach.

Praktykę artystyczną Jan Rutkowski podjął w pracowni wybitnego berlińskiego konserwatora dzieł sztuki, Aloisa Hausera. Po jej odbyciu kontynuował naukę w drezdeńskiej Królewskiej Saskiej Szkole Rzemiosł Artystycznych (Königlich Sächsische Kunstgewerbeschule), którą ukończył w 1905 r. uzyskując dyplom z wyróżnieniem. W latach kolejnych studiował w pracowni prof. Donadiniego oraz w szkole rysunku Halm w Monachium. Cztery lata później był już w Paryżu. W mieście „Artystów i zakochanych” kopiował wybitne dzieła malarskie.

Po powrocie do kraju, gdy Polska odzyskała niepodległość, został kierownikiem pracowni konserwatorskiej Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu. Równolegle wykładał w poznańskiej Państwowej Szkole Sztuki Zdobniczej. W 1922 r., gdy na mocy traktatu ryskiego powróciła do Polski z Rosji część polskich zabytków artystycznych, powierzono mu Pracownię Konserwacji Obrazów na Zamku Królewskim w Warszawie, mianując jednocześnie radcą Dyrekcji Państwowych Zbiorów Sztuki. Konserwował ponadto dzieła tej rangi co: Ołtarz Wita Stwosza, obrazy Matki Boskiej Częstochowskiej i Matki Boskiej Ostrobramskiej, a także najwybitniejsze polskie dzieła sztuki średniowiecznej i renesansowej.

Jest współautorem, opublikowanej w 1927 r. pracy „Konserwacja Cudownego Obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej 1925-1926”, będącej prekursorską dokumentacją konserwatorską. W 1928 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, natomiast trzy lata później, papież Pius XI, w uznaniu zasług na polu sztuki sakralnej, nadał mu tytuł Cameriere Onorario di Spada e Cappa.

Jan Rutkowski był ożeniony z Józefą Żarniewicz, miał czworo dzieci: Wita, Adama, Juttę i Andrzeja.

Zmarł 17 marca 1940 r. w Warszawie, pochowany na cmentarzu powązkowskim (katakumby).

Profesora Jana Rutkowskiego z całą pewnością można zaliczyć to panteonu najwybitniejszych obywateli gminy Inowrocław. Jego zasługi w zakresie prac konserwatorskich są bezcenne. Był jednym z najlepszych i najaktywniejszych polskich konserwatorów dzieł sztuki okresu międzywojennego. Jego wiedzę i doświadczenie cenili w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego oraz hierarchowie kościoła, specjaliści w zakresie sztuki i ochrony zabytków. Profesor Rutkowski był członkiem komisji mieszanej opieki nad zabytkami kościelnymi, powołanej dla archidiecezji  gnieźnieńskiej.